کربلا کعبه دلهاست خدا می داند
السلام عليك يا ابا عبدالله و علي الارواح التي حلت بفنائك عليك مني سلام الله ابداً ما بقيت و بقي الليل و النهار...
«ان الحســین مصــباح الهدی و ســـفینة النجاة
فتلقي ادم من ربه كلمات.»
حضرت آدم صفي الله اسماء مقدسه پيغمبر (ص) و ائمه هدي(ع) را بر ساق عرش ديد،پس جبرئيل او را تلقين نمود.آدم گفت:
«يا حميد بحق محمد يا عالي بحق علي يا فاطر بحق فاطمة يا محسن بحق الحسن و الحسين و منك الاحسان.فلما ذكرالحسين(ع) سالت دموعه وانكسر قلبه.»
چون آدم به نام مبارك حسين(ع) رسيد و او را ذكر كرداشك از ديده ي او فرو ريخت و دل مباركش خاشع و شكسته شد و گفت:
اي جبرئيل سبب چيست كه هر گاه اسم پنجمين را كه حسين باشد ياد مي كنم دل من مي شكند و اشك از ديده ي من جاري مي شود؟جبرئيل (ع) گفت:
اي ابوالبشر،اين فرزند تو به مصيبتي مصيبت زده مي شود كه در نزد آنان مصيبت ها كوچك باشد...
آدم گفت: آن مصيبت چيست؟ جبرئيل با شروع در ذكر مصيبت حسين(ع) مثل شخص مصيبت زده گفت:
« يا ادم،يقتل عطشانا غريبا وحيدا فريدا ليس له ناصر ولا معين»
اي آدم،اين فرزند تو حسين،كشته مي شود در حالي كه تشنه و غريب و يكه و تنها بوده باشد.
آن حضرت در وقت شهادتبه انواع بلا ها و اذيت ها گرفتار بودند وليكن در اين وحي ابتداء به عطش آن حضرت اشاره شده است به جهت آنكه از همه عظيم تر و شديد تر بوده است،چنانچه از اين جمله ظاهر مي شود، بعد از آن ذكر غريبي آن حضرت را نموده است با چندين مبالغه و تاكيد، به جهت آنكه غريبي آن حضرت از همه عظيم تر بوده،چرا كه هيچ غريبي را نديده و نشنيده ايم كه مبتلا به چند هزار بلا سبوده باشد و مع ذالك به جاي رحم،چندين هزار زخم از تير و نيزه و شمشير بر او بزنند.
اگر ببيني آدم او را در حالي كه مي گويد«واعطشاه» داد از تشنگي «واقلة ناصراه» فرياد از بي كسي و بي ياوري و كار او به جايي رسد كه تشنگي حايل شود ميان او و ميان آسمان مثل دود.
آه آه ،پس هيچ كس او را به هيچ قسم جواب ندهد و به فرياد نرسد مگر به شمشير هاي قوم اشرار و شربت مرگ هاي نا گوار..
بله...چنين بود بلكه بد تر.
اي آدم بعد از آنكه آن حضرت را شهيد نمودند و غارت كردند خيمه ها و اسباب ايشان را،سر مبارك آن حضرت و سر هاي اصحاب آن حضرت را بر سر نيزه ها نصب خواهند كرد و به شهر و ديار خواهند گردانيد و با آن سر ها اسير خواهند نمود زنان و عيال او را،چنين گذشته در علم خداوند منان.
«فبكي آدم و جبرئيل بكاء الثكلي.»
پس گريست آدم (ع) و جبرئيل مثل زني كه بچه اش مرده.
« انا لله و انا اليه راجعون و سيعلم الذين ظلموا اي منقلب ينقلبون.»
التماس دعا
